Conferentie

In de stationshal staat een tafeltje opgesteld. Aan weerszijden van het tafeltje staan twee grote blauwe banieren: Afghanistan Conferentie. De tekst op het banier nodigt uit tot het stellen van vragen. Een jonge meneer en een jonge mevrouw staan niets te doen achter het standje. Ik loop naar ze toe en vraag of het druk is. Nou, best wel. Een oudere dame mengt zich in het gesprek met de opmerking dat ze niets met Afghanistan heeft behalve de wens dat het daar goed gaat en of ze weten waar het Prins Clausplein is. Ik denk: "Dat is een wirwar van betonnen banen boven en onder elkaar en daar wil je als voetganger echt niet zijn", maar volgens het kaartje dat de jongeman tevoorschijn tovert is er een Clausplein aan de overkant van de Utrechtsebaan bij de KB in de buurt. De dame neemt blij afscheid en stiefelt weg. De jongeman achter het standje vertelt dat er demonstranten waren vanochtend. Twee om precies te zijn. Toen de tweede zag dat ze met zijn tweeën waren haakte hij af. De eerste zette door. Ik suggereer dat hij of zij met de daartoe bestemde touringcar naar het rampgebied is vervoerd. Zit de demonstrant liever voorin of achterin? Meneer de voorzitter, als jullie voor zijn ben ik tegen en als jullie tegen zijn ben ik er heel erg voor. De voorzitter hoort het niet. De politie schatte het aantal demonstranten op één. Ik ben wel blij dat mijn school een dagje dicht was. Voor je het weet gaat de demonstrant met stenen gooien.