dinsdag, januari 19, 2010

Låt den rätte komma in


Als het donker is komt het meisje met de grote ogen naar buiten. Opeens zit ze bovenop het klimrek. Oskar laat haar zijn Rubik-kubus zien. Ze weet niet wat ze er mee moet. Ze is net als Oskar twaalf, maar ze is veel te oud om zich de kubus te herinneren. Als Oskar wegloopt krimpt ze ineen van maagpijn. Ze moet nodig drinken, maar van Oskar blijft ze af.

Tomas Alfredson, de regisseur van Låt den rätte komma in, heeft goed naar zijn vader gekeken. In diens prachtige kleine film Den enfaldige mördaren uit 1982 zien we de hoofdpersoon voor het eerst een vrouw zoenen. Op het moment dat het gebeurt nemen we afstand, de camera trekt zich terug. Het is heel klein en heel intiem, en we hebben er eigenlijk geen barst mee te maken.


Ook Eli's nogal bijzondere privéleven blijft op een afstand. Het enige wat we van heel dichtbij mogen zien is haar blik, die het midden houdt tussen melancholie en vertwijfeling. Gelukkig heeft ze Oskar. We vermoeden dat het ook hem op den duur fataal zal worden. Maar dat bedenken we pas veel later, wanneer de eerste en de tweede verbazing over zoveel pracht en subtiliteit is weggeëbd. Let the right one in heet het in Nederland. Een vampierfilm uit Zweden. Het is het meest verbluffende dat ik in lange tijd gezien heb.